اس ام اس های عاشقانه و غمگین 12 دی 1392

دلم هوای باران را کرده
دلم می خواهد آسمان هم بگرید
شاید کسی متوجه اشکانم نشود
شاید کسی نپرسد از دلیل گریه ام
فریاد بزرگی در سینه ام حبس شده
فریادی از نامردمی ها….

ابر ها را دیدی؟ دیشب… چه محشر کردند

از چشمانم آموختن

بارش را ….

کلاغ سیاه خبر از چه آوردی؟

سیاه بودنت نشانه بد خبریت است

نگو….

خبر دارم….

رفتنش را با چشم جانم دیدم

آسمان، دلم بسی گرفته است!

می خواهی بجای تو هم ببارم؟!

بعضی ها گریه نمی کنند

اما از چشم هایشان معلوم است

که اشکی به بزرگی یک سکوت

گـــــوشه ی چشمشان به کمیــن نشسته

شده ام مثل یک محکوم اعدامی

که گشته است زیر پایش خالی

آن بالا… از بد روزگار… طنابی شل…

کم و بیش می فشارد

گردنش را… جان می کند و دست و پا می زند …

و آرزوی مرگ دارد …

اما دریغ از مردن آسان …

شب های اینجا آنقدر دلگیر است

که سوت های قطارهای نیمه شب …

هر آدمی را وسوسه می کند که برود

و هیچ وقت باز نگردد …

کتاب سرنوشت برای هر کسی چیزی نوشت

نوبت به ما که رسید قلم افتاد…

دیگر هیچ ننوشت!

خط تیره گذاشت و گفت:

تو باش اسیر سرنوشت…

طلب دارم از زندگی

تمام آرامشم را

آنقدر خـسته ام، که حاضرم، سـرم را روی تکه سنگی، بگذارم و بخوابم

اما

به دیوار وجود بعضی هاکه بارهـا بر سرم آوار شد، تکیه ندهم…

من ناامید نیستم!!!

هر شب پر از امید میخوابم…

هر شب میخوابم به امید اینکه دیگر بیدار نشوم!!!

می‌پرسم چرا چرا چرا

و صورتم را در دست‌هایم پنهان می‌کنم

چرا این دست‌ها

نتوانستند کاری کنند

جز پنهان کردنِ صورتم…

ای کاش درخت بودم

زبانم زبانِ سکوت بود

تا سکوت تو را می فهمیدم

مثل زبان گنجشکی تنها

که حرف پاییز را فهمیده است..

گــاهــــی

آنـکـــس کــــه مــــی خَـنــــدد و مـی خـنـدانــــد

مـــــــــی خـواهــــد حَـواسِـت را از چـشـمـانِ گــریــانـش پــَرت کـنـد

رفت بدون خدا حافظی…

شاید می دانست بی او حتی نمی خواهم خدا هم نگهدارم باشد…

به سلامتی تمام دردهایم…..که هیچوقت تنهام نمیذارن

به سلامتی زانوهایم که این روزها خیلی بغلشون میکنم…

به سلامتی اشک هایم که اینروزها جای باران برایم میبارند…

به سلامتی معده ام که روزی یه مشت قرص هضم میکنه…

به سلامتی خودم که هرکی از راه می رسه زخمی میزنه…

منم اصلا به روش نمیارم…

کسی هست آغوشش را،

شانه هایش را

به من قرض بدهد!

تا یک دل سیر گریه کنم؟!

بدون هیچ حرف و سوال و جواب و دلداری و نصیحتی؟

روزهایی که دلم شکسته بود یادحرف های پدر ژپتو به پینوکیو افتادم که می گفت:

پینوکیو! چوبی بمان! آدمها سنگی اند، دنیایشان قشنگ نیست!

بهم گفت کمى از حال و روزت بگو

و من سکوت کردم

و سکوت کردم و سکوت کردم،

اونقدر سکوت کردم که مطمئن شدم

چیزى رو از قلم ننداختم!

گاهی دلت از سن و سالت می گیرد

میخواهی کودک باشی

کودک به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه می برد

و آسوده اشک می ریزد

بزرگ که باشی

باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی …

کاش یکی پیدا میشد

که وقتی میدید گلوت ابر داره و چشمات بارون

به جای اینکه بپرسه

چته؟ چی شده؟”

بغلت کنه و بگه “گریه کن” …

وقتی چاره ای نمی ماند! وقتی فقط میتوانی بگویی هرچه باداباد

حتی اگر دل کوه هم داشته باشی گریه ات میگیرد …

گاهی عمر تلف میشود به پای یک احساس

گاهی احساس تلف میشود به پای عمر…

و چه عذابی می کشد کسی که

هم عمرش تلف میشود

هم احساسش…

ولم کنید تب نکرده ام…..

پیشانیم را برای دست های یخ زده او گرم نگه داشته ام….

آنها که از دور نگاه میڪنند!

می گویند :تو چه کم داری؟ هیچ!!!

و من باران اشڪهایم را در ابر چشمانم پنهان میڪنم

و با لبخند پوچے به نشانه تایید سر تڪان مے دهم …

اما خود میدانم که هر گاه درون خود را میڪاوم

بہ یک غم بزرگ میرسم …

و آن غم نبودن توست!!!

من در ڪنار همه تو را ڪم دارم ……

قـــــــــــــــصه نیــــــــــست ..

حقیـــــــــــــــــــقت است کــه ســـر بـه زانــــــــــــــــــــو گرفـــــته..

و هنـــــــوز بـــــاور نکـــــــــــــــرده …

رفتــــــــــــــنش را…!!!

من غم برای خوردن بسیار دارم. 
”روزگار”
تو دیگر برایم لقمه نگیر…!

اینجا در دنیای من گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند

دیگر گوسفند نمی درند

به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند…

تو دور می شوی و من در همین دور می مانم …

پشیمان که شدی برنگرد، لاشه ی یک دل که دیدن ندارد!

خیلی سخته . . .
به خاطر کسی که دوسش داری، همه چیز رو از سر راهت خط بزنی . . . !
بعد بفهمی خودت تو لیستی بودی که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده . . . !

پشت چراغ قرمز؛ اعتراف کردم ”دوستت دار ”
تا هر جا مجبور شدی کمی مکث کنی، یاد من بیفتی . . . !
نمیدانستم قراراست بعد من؛ تمام چراغهای زندگیت سبز شوند . . . !

“تو” جا زدی
“من” جا خوردم
“اون” جا گرفت!

گاهی بی صدا نگاهت میکنم …

مرا ببخش برای این نگاه های پنهانی، شاید اگر بغضم فرو نشیند صدایت کنم …

به لب های تو می سازم کلامی، سرود آشنایی یا سلامی

ندارم جز غم عشق تو در سر، ولی افسوس که از من جدایی . . .

اسم: آواره، شهرت: سرگردان

شغل: عاشق، آرزو: رسیدن به عشقم

امید: وصال، تاریخ تولد: باد خزان

وفات: برگ ریزان، محل تولد: در بغل یار!

هیس …
حواس تنهایی ام را با خاطرات باتو بودن پرت کرده ام
بگو کسی حرفی نزند
بگذار لحظه ای آرام بگیرم …

میگوینــد: بــاران کــه میزنــد
بــوی ”خــاک“ بلنــد می شــود…
امــا، اینجــا بــاران کــه میزنــد
بــوی ”خاطــره” بلنــد میشــود…!

دلم که گرفته باشد با صدای دستفروش دوره گرد هم گریه میکنم!
چه رسد به مرور خاطرات باهم بودنمان…

من هر روز تلاش می کنم که در خاطرم بماند
و تو هر روز تلاش می کنی که فراموش کنی …
چه بلاتکلیفند خاطراتمان!

می آیی . . .
عاشق می کنی . . .
محو میشوی . . .
تا فراموشت می کنم ، دوباره می آیی . . .
تازه می کنی خاطراتت را . . .
محو میشوی . . . .

من خاطرت را میخواستم نه خاطره ات را . . .

شبیه برگ پاییزی، پس از تو قسمت بادم

خداحافظ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ، و این یعنی در اندوه تو می میرم

در این تنهایی مطلق، که می بندد به زنجیرم

گفتی محبت کن برو / باشد خداحافظ ولی

رفتم که تو باور کنی / دارم محبت می کنم . . .

اگه گفتم خداحافظ، نه اینکه رفتنت ساده است

نه اینکه می شه باور کرد دوباره آخر جاده است

خداحافظ واسه اینکه نبندی دل به رویاها

بدونی بی تو و با تو همینه رسم این دنیا

خدا حافظ گل لادن تموم عاشقا باختند

ببین گریه هام از عشق چه زندونی برام ساختن

خدا حافظ گل پونه گل تنهای بی خونه

لا لایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه

تو این رویای سر در گم خدا حافظ گل گندم

تو هم بازیچه ای بودی تو دست سرد این مردم

خدا حافظ گل پونه که بارونی نمیتونه

طلسم رو بر داره از این پاییز دیوونه

خدا حافظ گل مریم گل مظلوم و پر دردم

نشد با این تن زخمی به آغوش تو بر گردم

نشد تا بغض چشمات رو به خواب قصه بسپارم

از این فصل سکوت و شرم غم بارون رو بردارم